Mijn leven met constitutioneel eczeem is een soort rollercoaster geweest. Diepe dalen maar ook genoeg momenten dat mijn huid rustig was. Mijn leven met constitutioneel eczeem is heel intens geweest. Ja, ik schrijf dit bewust in verleden tijd aangezien die tijd gelukkig achter mij ligt. Mijn huidziekte is grotendeels verdwenen na bijna 40 jaar. In deze blog neem ik je mee op mijn ervaring met eczeem en hoe ik mijn huidziekte vaarwel kon zeggen.

Als jong meisje werd ik gediagnosticeerd met constitutioneel eczeem. Een huidziekte die me erg onzeker maakte.

Sanne

Mijn leven met constitutioneel eczeem

Als klein meisje had ik eczeem in mijn arm- en in knieholtes. In die eerste periode van mijn leven werd ik altijd verzorgd door mijn moeder, die soms wanhopig was omdat ik last had van die jeukende huid. Ze verzorgde mijn eczeem plekken en verbond met engelengeduld mijn open gekrabde eczeem(-huid).

De jeuk heb ik ook als meest akelig ervaren. Het lijkt wel of je er niets aan kunt doen, soms werd ik er echt wanhopig van. Als jij ook eczeem hebt, of je kind / partner, zul je vast het patroon van krabben, kapotte huid, heling, jeuk en krabben herkennen. Vaak krab je onbewust, waardoor je vaak meer schade maakt dan je in eerste instantie zou denken. Hoe vaak ik niet gehoord hebt van mijn ouders: “Probeer niet te krabben”, terwijl ik me niet bewust was van het feit dat ik weer bezig was.

Constitutioneel eczeem en jeuk

Hoe goedbedoeld ook, als je huid zo jeukt, wil je dat het over gaat. Met eczeem ben je altijd aan “het pappen en nat houden. “Je gaat door met al die medicatie, die soms wel helpt maar vaak ook niet. Je hebt een crème om je vochtbalans te herstellen van je huid, een crème voor acuut eczeem. Pillen die je helpen de ergste jeuk tegen te gaan waarnaar je dan weer even rust hebt.

Tot mijn 40ste jaar behoorde dit tot mijn dagelijkse ritueel. Het werd een tweede natuur. Natuurlijk baalde ik ervan dat ik eczeem had maar ja…ik had niet het idee dat ik er wat aan kon doen. De ergste uitbraak ooit kreeg ik nadat mijn vader overleed. Van verdriet en stress zat ik onder het eczeem, van bovenop mijn hoofd tot aan mijn tenen. Mijn hele huid was ontstoken en kleurde rood tot paars waardoor ik in het ziekenhuis kwam te liggen.

Teerbehandeling hielp weinig

In het ziekenhuis werd ik een week behandeld met teer. De behandeling ging aardig goed aangezien mijn huid zienderogen opknapte. De teer zorgde ervoor dat ik weinig tot geen jeuk had. Maar die geur……Bah! Volgens mij krijg je tegenwoordig geen teerbehandeling meer bij eczeem, maar in die tijd werden er veel mensen behandeld.

Je herkent het misschien wel als je wel eens langs een straat hebt gelopen waar werd geasfalteerd. Die vieze teerlucht, die geur droeg ik iedere dag bij me, aangezien de verpleegkundigen me elke dag insmeerden met een dikke laag teer. Na het insmeren werd ik in doeken en verband gewikkeld als een soort mummie. 🙂 Dit hield ook de ergste vlekken tegen van de teer.

Ik verbleef één hele week in het ziekenhuis. De verpleegkundigen waren echte schatten, maar ik wilde maar wat graag naar huis. Tot mijn vreugde was het eczeem grotendeels weg. Ik had zo het vermoeden dat mijn schonere huid voor korte duur was.

Eczeem natuurlijk genezen

Mijn huidconditie verslechterde al heel snel nadat ik terugkwam uit het ziekenhuis. Het eczeem was weer volledig terug, waardoor ik radeloos werd. Gaat het nou nooit over? Ineens kwam mijn vriend met een goed plan, hij kreeg een tijdelijke baan aangeboden in Spanje! Hoe geweldig, ik besloot om mee te gaan om mijn huid te verwennen met zeewater.

Mijn ervaring had me intussen wel geleerd dat het water van de zee helend was voor eczeem. Ik besloot dan ook om elke morgen mijn dag te beginnen met een duik in de zee, hoe koud het ook was. Door het milde klimaat met constante temperaturen en mijn dagelijkse duik in de zee, zwakte mijn eczeem af. Met één maand was ik volledig vrij van eczeem, je kunt je voorstellen hoe gelukkig ik was.

Ik sprak ook met een Scandinavische arts, die mij aanraadde glutenvrij te eten vanwege mijn huid. Dat verhaal kun je lezen via deze link.

Gelukkig ligt het eczeem bij mij in het verleden en kan ik me richten op heel andere dingen. Je wilt misschien weten hoe het komt dat ik (bijna) geen eczeem meer heb? Dat is eigenlijk puur toeval aangezien ik ongeveer 12 jaar geleden gediagnosticeerd werd met een ernstige auto-immuunziekte. Aangezien ik niet weer alle artsen in het ziekenhuis bij voornaam wilde leren kennen, ging ik lezen. Ik verslond boeken en dook op het internet, waar toen nog niet veel informatie beschikbaar was.

De wetenschap en andere verhalen

Gek genoeg bracht de wetenschap mij een antwoord op mijn vraag. Ik wilde weten wat ik kon doen aan mijn auto-immuun aandoening. Al snel kwam ik terecht bij de website van Thepaleomom, de website van Dr. Sarah Ballantyne. Zij is een wetenschapper die haar huidaandoening en auto-immuunziekte overwon door een aangepast Paleo dieet te gaan volgen.

Ze heeft het AIP mede ontwikkeld, het auto-immuun protocol. Dat is een ontstekingsremmend dieet waarbij je bepaalde voedingsmiddelen verwijderd die ontstekingen kunnen veroorzaken. Ik besloot om net als haar mijn eetpatroon te veranderen en te gaan eten volgens het AIP dieet. Na verloop van tijd merkte ik dat niet alleen mijn auto-immuunziekte tot stilstand kwam. Mijn eczeem verdween langzaam, en kwam ook niet meer terug. Ik had voorheen de grootste moeite om mijn eczeem te onderdrukken. Het komt soms nog wel eens terug als ik teveel voedingsmiddelen eet waar ik niet goed op reageer zoals kaas en eieren.

Als ik mijn voeding aan kan passen, dan kan jij het ook. Het is wel aan te raden om een leuk of goed kookboek te kopen. Op die manier weet je precies wat je wel en niet kunt eten binnen een ontstekingsremmend dieet. Ik heb een nieuw kookboek geschreven waar ik erg trots op ben. Het is een AIP (auto-immuun protocol) kookboek, waarbij ik in elk recept voedingsmiddelen weglaat die ontstekingen kunnen veroorzaken.

Klik hier voor meer informatie over het boek, of klik op de foto hieronder om het kookboek te kopen.