Bloggen met een chronische ziekte kan een echte uitdaging zijn. Het ligt er natuurlijk helemaal aan welke aandoening jij hebt. En in welke mate deze klachten jouw leven beïnvloeden. Maar hoe je het ook went of keert, schrijven/bloggen/creatief bezig zijn kost tijd, energie en kracht.
Als ik mijn leven zo eens bekijk, heb ik altijd graag geschreven. Op mijn vierde jaar vond ik het een goed idee om mijn creatieve gedachtes eens op de muur te plaatsen. Tot groot ongenoegen van mijn ouders natuurlijk. Naarmate ik ouder werd, schreef ik hele dagboeken vol en was ik geobsedeerd door boeken en verhalen. Het was dan ook een hele klap voor me toen ik chronisch ziek werd.
Ik merkte dat mijn lijf niet echt meewerkte om fijn te kunnen lezen en schrijven. Door de vele oogzenuwontstekingen zag ik witte vlekken voor mijn ogen. Hierdoor werd het lastig om te zien en te lezen aangezien door het vele wit in mijn gezichtsveld gedeeltes van woorden en letters wegvielen. Dat maakte het voor mij lastig om witte bladzijden te lezen.
Bloggen met een chronische ziekte
In die tijd besloot ik mijn boeken weg te leggen en de computer niet meer te openen. Het zorgde voor teveel stress en verdriet aangezien ik mijn passie: lezen en schrijven, niet goed meer kon uitoefenen. Verder had ik te maken met een verschrikkelijke vermoeidheid die het bijna onmogelijk maakte om aandachtig bezig te zijn.
Ik hoor je bijna denken:” Zat je in een depressie”? Nee, dat niet. Wel werd ik somber omdat ik nog zo weinig kon. Het leek wel of mijn hele wereld op zijn kop werd gezet. Daar moest ik echt van bijkomen. Eerst kreeg ik die heftige, zeldzame auto-immuunziekte. Daarna moest ik ook echt wennen aan mijn veranderde leven. Veel dingen die ik als vanzelfsprekend zag, waren niet meer gewoon. Het leek wel of ik een flinke stap terug had gedaan qua gezondheid.
Toch liet mijn passie om te schrijven me niet los. Een lieve vriendin die met me meedacht, stelde me de volgende vraag: ” Waarom probeer je niet zo af en toe wat te bloggen”? Ik liet haar vraag even bezinken. Daar had ik nog nooit over nagedacht. Er gingen dagen overheen, weken en maanden. Het leek wel of ik mezelf echt over een streep moest trekken.
Bloggen met vallen en opstaan
Die ochtend dat ik voor het eerst achter de computer kroop, kan ik me nog goed heugen. Ik klapte de laptop open, en zocht een internet hosting. Ik moest toch ergens beginnen en zocht een plek voor mijn blogs. De gedachte aan alles van me afschrijven was zowel spannend als leuk. Ik pakte een kopje thee en nam de tijd om eerst rustig te kijken naar het witte scherm.
Als vanzelf begon ik te typen. Ik weet niet eens precies wat ik schreef. De woorden verschenen achter elkaar op het scherm terecht. Na een half uurtje was mijn eerste blog klaar. Het verbaasde me dat ik zoveel had geschreven in korte tijd. Het begin was er. De ene week schreef ik 2 blogs, en soms zaten er maanden tussen. Mijn enthousiasme zorgde voor een onuitputtelijke behoefte om te schrijven over mijn aandoening. Te bloggen over moeilijkheden en ook over tips die ik met jullie wilde delen.
Het bloggen leerde ik met vallen en opstaan. Ik leerde luisteren naar mijn lichaam. Op een dag dat ik (heel) moe ben, zorg ik echt voor mezelf. Op zo’n dag ontspan ik met wat yoga en voedzame maaltijden. Ik heb besloten pas weer te bloggen op momenten dat het weer beter gaat met me. Deze manier van bloggen bevalt me best goed. Er zijn nog behoorlijk veel verbeterpunten. Dingen die ik beter kan inplannen. Maar…vooralsnog ben ik dolblij dat ik weer kan schrijven. Dit keer in de vorm van een blog.
Gastbloggen
Weet je wat ik helemaal geweldig vind? Je kunt sinds kort enkele blogs van mij lezen op onderstaande websites. Ik vind het echt leuk om te schrijven en doe dit dan ook zoveel mogelijk. Wil jij dat ik eens een blog voor jouw website schrijf of wil je een samenwerking aangaan? Dan kun je contact opnemen via mijn contact formulier.
