Autoimmuun.com

Hoe begin je met AIP? Hoe neem je afscheid van alles waarvan ik dacht dat het goed voor me was? Het begin was best uitdagend. Het betekende namelijk dat ik afscheid ging nemen van mijn vastgeroeste maaltijd ideeën. Mijn ontbijt bestond uit brood met kaas of hagelslag. Yoghurt met cruesli (en chocolade) kon ik ook niet weerstaan. Dat kon ik allemaal wegwuiven toen ik begon met het auto-immuun protocol. Want ja…Ik wilde tenslotte beter worden. Of althans, een heel stuk beter dan dat ik was.

Het leven met zoveel medicijnen maakte me immers erg ongelukkig. Om maar niet te spreken over mijn hoofdpijn. De steeds maar herhalende ontstekingen in mijn ruggenmerg. Mijn zicht dat wisselde tussen wazig en scherp. Het vele vocht wat ik in mijn lijf mee sleepte door de Prednison. Ik had er zo genoeg van.

Hoe begin je met AIP en de rest?

Hoe begin je met AIP? Alle begin is moeilijk. Laten we er niet omheen draaien. Het AIP oftewel auto-immuun protocol is niet voor watjes. Hihi. Zo, die staat. Maar het is wel zo. Het AIP is best pittig. Je voegt voeding toe die heilzaam is voor je, en laat voeding (tijdelijk) weg die je immuunsysteem prikkelt of activeert. (Lees hier de volledige voedingslijst). Intussen had ik vele verhalen gelezen. Verhalen van mensen, zoals jij en ik. Mensen met uiteenlopende chronische ziektebeelden. Ook las ik graag de wetenschappelijke uitkomsten van onderzoeken die liepen op het gebied van voeding en gezondheid.

Hoe begin je goed met het AIP?

Hoe begin je met het AIP en raak je niet ontmoedigd? Ik begon ermee met het benoemen van een AIP avontuur. Misschien heel kinderlijk, maar bij mij werkte dit echt wel. Door het als een avontuur te zien, stond ik open voor de verandering. Zo van…Ik kan dit! Een avontuur is natuurlijk ook wel spannend. Het is nieuw en ook was ik wel een beetje toe aan meer variatie. Benieuwd naar wat wel allemaal kon eten. Eerlijk is eerlijk, mijn voedingspatroon kon wel een aanmoediging gebruiken. Bijna elke maaltijd pasta en aardappelen.

Ik wist ook dat voeding niet altijd mijn beste vriend was. Althans….niet op de manier hoe ik at. Na bijna elke maaltijd had ik buikpijn. Steeds maar weer het eczeem dat de kop opstak als ik iets had gegeten waar ik niet tegen kon. Ik had er schoon genoeg van. Ik had zin om mijn AIP avontuur te beginnen. Bewust noem ik het een avontuur omdat het een echte belevenis is. In het begin is het aftasten, wat kan wel en wat juist niet. Wat vind ik lekker en waar moet ik echt even aan wennen.

Op de groente afdeling kon ik mijn lol op. Knolselderij? Wat is dat? De oude Sanne zou deze ronde koolsoort met pokdalige schil hebben terug gelegd. De nieuwe Sanne, die van avontuur houdt, legde deze gewoon in haar mandje. Klinkt stoerder dan het eigenlijk ging hoor. Ik kon niet laten steeds naar die knolselderij te kijken en me af te vragen waarom hij er zo raar uitzag.

Ondanks wat haperingen bleef ik in het gareel

Ik kon me in het begin ook niet voorstellen dat ik hier ooit veel plezier aan zou beleven. (Aan die knolselderij dan hè?) Als ik het me goed herinner at ik naast de knolselderij wat erwtjes en wat vlees. Nogal inspiratieloos. Het smaakte precies zoals het woord doet vermoeden. Hoe positief ik mijn helende reis ook begon, mijn eerste AIP maaltijd viel me wat tegen. Vooral omdat ik dit wilde doen. Ik had genoeg bewijs gelezen. Genoeg verhalen van mensen die met veel succes minder klachten hadden. Dan wel volledig klachtenvrij.

Mijn positiviteit kwam goed van pas. Ik moest lachen om mijn kookkunsten. Ze waren nu niet echt om over naar huis te schrijven. Laat ik het zo zeggen….Ik kon koken met pakjes en zakjes. Dat ik dat nu niet echt koken kon noemen besefte ik toen pas. Het echte koken “from scratch” ging me nog niet zo goed af.

Mijn haperingen op inspiratie besloot ik op te lossen, door me in te gaan lezen. In de tijd dat ik begon met het AIP vond ik wat lekkere maaltijd recepten. Ook met de knolselderij zag ik mogelijkheden. (Wie had dat ooit gedacht)? Mijn eigenwijze karakter bracht me ertoe om de recepten aan te passen, zodat ze helemaal “Sanne”-proof zouden worden. Langzaam maar zeker kreeg ik echt plezier in het koken. Ik durfde steeds vaker een groente mee te nemen bij de groenteboer, die ik niet kende.

Het AIP werd een tweede natuur

Het was echt leuk om te merken dat ik veranderde in een soort van keukenprinses. Waar ik voorheen blij was met pakjes en zakjes een maaltijd te maken, werd ik nu heel blij omdat ik echt gekookt had. Puur natuur. Ik begon te genieten van het koken. Genieten van het eten. Het was zoveel smakelijker dan voorheen. Het pure koken, eten en genieten begon zijn vruchten af te werpen. Ik begon me steeds beter te voelen.

AIP kookboek

Op een gegeven moment had ik voor mezelf veel makkelijke en smakelijke recepten klaar staan. Ik besloot deze te bundelen in een e-book. Wat kreeg ik hier een leuke reacties op van mensen die mijn e-book kochten. Het bracht me zoveel vreugde om mensen te helpen. Om zeer gezonde basisrecepten te delen.

Een tijdje geleden is mijn nieuwe e-book uitgekomen. Trots als een pauw ben ik. Het zijn drukke maanden geweest. Een tijd van uitproberen, bakken, testen, foto’s maken. Jeroen laten proeven van mijn koekjes. (Wat hij helemaal niet erg vond). Er staan recepten in die makkelijk zijn om te maken. Ze behoren tot mijn “Komt altijd goed” gerechten. Er staan 45 recepten in, smakelijk en voedzaam die snel te bereiden zijn. Je kunt er met je hele gezin prima van eten.

Oh ja, er staat een 4 weken menu in. Handig, dit menu kun je aanhouden zodat je niet hoeft te bedenken wat je gaat eten die dag. Of je kunt zelf je menu samen stellen aan de hand van de 45 recepten. Ik weet zeker dat er altijd wel een recept bij staat die jouw favoriet gaat worden. Klik hieronder op de foto, zodat ook jij een exemplaar kunt bemachtigen.